Afscheid
Gisteren zijn Ellen en Sandra eindelijk in Nederland aangekomen. Ondanks het enorme verdriet, zijn we opgelucht dat we onze meiden weer even bij ons hebben.
Ellen en Sandra zijn in uitvaartcentrum Van Haren, Koningsweg 20, 3762 EC Soest. Je kunt daar afscheid van hen nemen op 26 januari van 20:00 tot 21:00 uur.
De crematieplechtigheid zal plaatsvinden op 27 januari om 15:15 uur in Aula 1 van crematorium Daelwijck, Floridadreef 7, 3565 AM Utrecht. We vragen je om 15:00 uur aanwezig te zijn.
Ellu en San komen niet meer thuis…
Tot ons onuitsprekelijke verdriet zijn onze lieve meiden door een noodlottig ongeval omgekomen tijdens hun fietstocht door Argentinië. Het doet ons goed te merken dat zo veel mensen van Ellen en Sandra hielden.
Op dit moment is nog niet bekend wanneer Ellen en Sandra in Nederland zullen aankomen en dus ook niet wanneer de uitvaart zal zijn. Als daarover meer bekend is, zullen we dat via deze site laten weten.
We danken jullie voor alle lieve woorden.
Namens beide families,
Barbara Baarslag
update 18-01-2012: Afgelopen nacht zijn Ellen en Sandra overgebracht van San Luiz naar hun geliefde Buenos Aires. We hopen hen dit weekend weer in Nederland te hebben.
Het mag nog niet zo zijn
Teleurgesteld en verdrietig ontvingen we vannacht het bericht dat Ellen en Sandra niet zijn meegekomen op de geplande vlucht, die vandaag zou aankomen. Het is nog onzeker wanneer onze meiden wel naar Nederland komen. Verslagen wachten wij af.
Het afscheid komt dichterbij
Afgelopen nacht zijn Ellen en Sandra van San Luiz naar hun geliefde Buenos Aires overgebracht. Van daar uit zullen ze naar Nederland worden gevlogen. We hopen hen dit weekend weer bij ons te hebben.
Viva Argentina
Dat we fans zijn van Argentinië is wel duidelijk, geloof ik. Het enthousiasme van mensen, de vrolijkheid en openheid blijft ons verbazen. En het werkt aanstekelijk. Zelf worden we al een heel klein beetje meer als de Argentijnen. Ben benieuwd of Máxima hetzelfde effect op onze Willem-Alexander heeft?
Het is wel bewonderswaardig, vind ik, dat we vrijwel overal en altijd met open armen worden ontvangen. Het land heeft nogal een zwarte (vrij recente) geschiedenis en hoe wel het nu economisch goed gaat, is er veel armoede omdat vanwege de hoge inflatie de prijzen de pan uit rijzen.
Gisteren vertelde iemand ons dat Argentijnen er rekening mee houden dat bij elke presidentswisseling er wel weer een dip zal zijn. Zo is het tot nu toe namelijk steeds gegaan. En daar probeer je als Argentijn mee te leven door er zoveel mogelijk van te maken.
Tijdens het reizen, beseffen Ellu en ik steeds weer (en meer) hoe goed we het hebben in Nederland en hoe blij we mogen zijn met het simpele gegeven dat we in Nederland zijn geboren. Dus viva Argentina maar ook zeker Lang Leve Nederland.
Donkere wolken pakken zich samen