Archive for May, 2010
In een poep en een scheet
Ook tweede pinksterdag stapten we weer op Mien Masjien. Listo werd weer met wat lekkers zijn hondenkar ingelokt en de trein kon op pad. Ondanks de voorspelling van slechter weer voor deze dag durfden we het wel aan. Het viel ons wel gelijk al op hoe rustig het was op straat. Er waren wel wat fietsers maar niet het aantal dat je zou verwachten op een zonnige vrije dag.
Listo hield zich nog rustig en we koersten op ons gemak richting het Baarnse Bos. Geen dikke rijen op de fietspaden of ladingen fietser voor stoplichten. Aangenaam rustig. Waarschijnlijk zo rustig dat de oude meneer op zijn elektrische fiets ons niet hoorde aankomen en zich ook alleen op de wereld waande.
Helemaal tevreden in zijn eentje zien we hem zijn kont oplichten en laat hij een harde scheet net op het moment dat we hem passeren. Die MOEST er uit! Als een tevreden man fietst hij verder. Wij zijn hem in een poep en scheet voorbij…….
Op een mooie pinksterdag
werd Ellu 47 jaar! Reden genoeg om het te vieren met wat wij het leukste vinden om te doen: fietsen. Lien Masjien is nog niet van haar reisavontuur hersteld dus werd onze oude trouwe Mien weer van stal gehaald. Ook kwam de hondenkar weer eens tevoorschijn. Want niets ultiemer dan haar verjaardag te vieren met het hele gezin.
Eerdere ervaringen met Listo in de hondenkar noopten ons om de afstanden klein te houden en – voor zijn beweging – een wandeling van een paar kilometer in de mix te gooien. Ideaal, zo leek ons.
Het begon allemaal goed. Listo zat zonder morren binnen een mum van tijd in de kar (en was daar ook weer bijna binnen een mum van tijd uit) en we reden Utrecht uit. Naarmate we meer fietsten, werd Listo steeds luider. Begeleid door regelmatig wat geloei reden we door de bossen. Ook na het rondje wandelen, hield dat niet op. De momenten dat hij naast de fiets mocht lopen, waren voor hem en voor ons een heerlijkheid maar hem weer de fietskar in krijgen niet! Onze hond houdt echt niet van fietsen!
Weer terug thuis stortte hij zich demonstratief op de grond. Zijn blik zei alles maar vooral “Ik kom vandaag de deur niet meer uit!”
Ook Ma Baarslag komt nog even langs
Adorable
Met op de achtergrond DWDD slapen zij heel lekker
Grut in huis
Sinds zaterdag hebben we niet één maar twee honden in huis. Nou ja, HONDEN is letterlijk een te groot woord ervoor. Laten we het maar houden bij HOND+kwart. Dat komt meer in de buurt. Ze is namelijk klein. Zo klein dat we haar bench het bakkie noemen en ik aan Ellu per ongeluk vroeg of de poes al geplast had. Niet zo gek hoor, die vergissing want qua maat komt ze behoorlijk overeen met haar aartsvijand.
Ze heet trouwens Umbra en is het hondje van de pleegbaasjes van Listo. De pup die ze aangeschaft hebben nadat wij Listo weer mee naar huis hebben genomen. Onze koosnaampjes voor Umbra zijn woorden die passen bij een hondje van dat formaat: hummel, grut, meisje, Umbrita. Ja, ze is echt kleiner dan klein. En dat valt natuurlijk nog meer op naast grote vriend Listo.
Samen gaat het heel goed. Listo laat alles met zich doen. Dat betekent dat de kleine pup in zijn lippen en oren hangt. Dat ze in zijn neus bijt en dat ze tegen hem opspringt en over hem heen loopt. Hij laat het allemaal gebeuren. Heel lief om te zien. Hoewel hij haar soms ook zat is en dan krijgt ze van hem een zetje. Daar is hij dan ook weer voorzichtig in want zou hij het op normale kracht doen dan zou ze door de kamer schieten.
Maar Umbra mag dan grut in huis zijn; ze doet niet onder voor Listo. Zelfs met Max erbij staat ze haar mannetje. En met z’n drieën op een rijtje zien ze er heel schattig uit. De maat hond Listo past meer bij ons maar zo’n kleintje kan ook enorm vertederen. Zeker wanneer ze bij haar stiefbroer Listo ligt!
Lekker slapen