De ontdekking van ……

Archive for April, 2006

Aan de rechterkant staat onder het kopje ‘Onze foto’s’ een nieuwe link naar nieuwe foto’s. Dit keer van de route die we hebben gefietst van Navasota naar Del Rio.

Morgen gaan we de bergen in. Over een paar dagen gaan we over een pas van 2000 meter. Niet heel erg hoog, maar het is wel weer klimmen. Met hogere temperaturen, want het weer was de afgelopen dagen niet heel goed. De afgelopen dagen in Hill Country hebben we een voorproefje gehad van het klimmen. De spookverhalen over deze heuvels, die we hadden gehoord van andere fietsers, bleken mee te vallen. Het is maar net wat je referentiekader is. Dus hebben we goede hoop dat ook de komende dagen wel mee zullen vallen. Gisteren waren de heuvels echter niet onze grootste vijand. Dat was de wind. 50 kilometer hebben we gefietst tegen een zeer krachtige wind in. Dat heeft er in gehakt. Vandaag daarom een korte dag naar Del Rio. Alwaar wij een heerlijke kamer in een motel hebben met tv, dvd-speler en bank. Vanavond gaan we onszelf maar eens verwennen met een filmpje!

We zijn de heuvels ingegaan en dat is te merken. Na gisteren nog een dag van over de honderd kilometer hebben we vandaag toch maar even gas terug genomen. De bovenbenen sputteren tegen en onze knieën doen zeer. Dus zijn we gestopt in Comfort. Laten we maar verstandig zijn, want het zwaardere werk komt immers nog. Het fietst trouwens wel erg prettig, zo rollend over al die heuvels. Een erg mooie omgeving. ‘God’s country’, zei laatst iemand tegen ons. Ook al ben ik niet gelovig; ik snap waar zijn opmerking vandaan komt! In de heuvels rijden, maakt het fietsen bij tijd en wijle ook erg spannend. Vooral als we een lange rechte weg afzoeven. 1 afdalinkje van vandaag was ons een beetje te spannend. Met remmen los stoven we over een smal bruggetje. Wat ik niet had gezien, was dat dit bruggetje vol lag met aarde. Bij de eerste aanraking met de brug stuiterden we al enigszins vooruit. Vervolgens reed ik volle vaart recht door, inderdaad, het hoogste bergje aarde. Ondertussen was door het stuiteren 1 van de voortassen losgeraakt. Gelukkig voelde ik geen paniek. Ik had Mien (en dus ook Ellu) stevig vast. Zonder kleerscheuren (of erger) haalden we het zelfs nog tot halverwege de steile heuvel omhoog. We hebben nog wel even trillend naast de fiets gestaan. En een geluk bij een ongeluk: Ellu kon terug om de foto te maken, die we hadden gemist, wanneer we niet al stuiterend de brug over waren gegaan.

Google Earth is een gratis (engelstalig) programma waarmee je via de computer kan volgen waar we zijn in de the States. Vraag me niet precies hoe het werkt, want toen ik nog thuis was, heb ik er nog maar weinig mee kunnen experimenteren. Wat ik weet, is dat je door een plaatsnaam in te typen, via onder andere satellietfoto’s, kan zien waar wij fietsen. Ga naar http://earth.google.com/ en daar vind je meer informatie.

Met dank aan onze buurman Jan voor deze tip!

Op weg naar Austin fietsen we een stuk door een state park. Het is er heerlijk rustig. Geen auto te zien. Gemoedelijke fietsen we heuveltje op en heuveltje af. Het is er prachtig. Dan ineens roept Ellu me (weer) toe: ‘San, slang’. Mijn voeten schieten in de lucht en maar net aan raken we de slang niet. De slang schuift rustig door naar de andere kant van de weg terwijl wij ‘m gehypnotiseerd (dat doen slangen toch?) op een afstandje na staan te kijken.