De ontdekking van ……

Archive for January, 2007

Vlak voordat Jacq & Jack kwamen, hebben we nog kort in Chili gefietst om vervolgens de meren over te steken naar Bariloche. Van dit rondje Chili staat nu een album op Flickr.

Niet alleen fietsen is mooi in Argentinië. Dat blijkt maar weer na onze trek “El Paso de las Nubes”. Met tent, slaap- en eetspullen gingen we op pad om deze trek in 3 dagen te voltooien. Een nattere trek dan normaal omdat het de eerste en tweede dag flink had geregend. Op grote stukken banjerden we door vette modderpoelen en waterplassen. Niemand van ons heeft zijn schoenen droog of moddervrij kunnen houden. Van Jack verdween zelfs een heel been in de bagger! Maar ondanks de nattigheid (en later de vliegen) hebben we heerlijk gelopen. En genoten: van de omgeving maar vooral van elkaars gezelschap. Wat heerlijk dat ze er zijn: Jacq & Jack!

Gisteren was ons laatste stuk ripio: 33 kilometer van Peulla, Chili naar Puerto Blest, Argentinië over een pas van 950 meter hoog. We wilden graag de boot van Puerto Blest halen naar Bariloche dus vertrokken we al vroeg op weg naar lago Frias, Argentinië waar een bootritje van 20 minuten middels de laatste 3 kilometer onverhard ons naar Puerto Blest zou brengen. Deze laatste 3 kilometer blijken een eitje vergeleken bij de 30 kilometer ervoor!

De eerste 19 kilometer stijgen we nauwelijks waardoor we weten dat het staartje in de laatste kilometers zit. De weg is moeilijk te begaan en we hebben het onszelf iets moeilijker gemaakt door met een vrijwel profielloze buitenband op weg te gaan. Steil klimmen is nu nog zwaarder want we glijden makkelijker weg. Wanneer de klim dan eindelijk begint, lijkt het de eerste 500 meter mee te vallen. We fietsen, ook al gaat dat niet erg makkelijk. Wanneer een chauffeur ons aanbiedt om de bagage mee te nemen, gaan we op dat aanbod in maar slaan we zijn aanbod om ons en Mien mee te nemen af. Zonder bagage denken we dat het een eitje wordt.

We komen van een koude kermis thuis. De weg is enorm slecht. Met Mien kaatsen we van steen tot steen om vervolgens vast te komen zitten in gruis om er niet meer fietsend uit te kunnen komen. We zijn genoodzaakt om lange stukken te lopen. Zelfs zonder bagage is dat zwaar want ondertussen stijgen we ook nog eens behoorlijk. Zo af en toe worden we ook aangevallen door grote vliegen die gemeen steken.

Bijna twee uur lang ploeteren we naar boven. We hebben geen droge draad meer aan onze lijven. Fysiek is dit erg zwaar. Op de top aangekomen, zijn we er nog niet: ook de 4 kilometer afdalen naar het meer vraagt onze concentratie en kracht. Maar wanneer we er dan zijn, voelen we ons heerlijk. We hebben het maar mooi gedaan én we hebben het gered.

De volgende dag, wanneer we Mien een beetje schoonmaken, komen we erachter dat Mien het níet helemaal gered heeft Er zit een scheur in de velg van het achterwiel. Een eerdere ervaring met hetzelfde fenomeen leert ons dat elk moment het wiel uiteen kan rijten. Heelhuids maar met een onveilig gevoel op de drukke weg langs het meer redden wij en Mien het nog wel naar de camping bij Bariloche. Mien´s achterwiel kan echter naar de schroot. We hopen dat ze snel een nieuwe kan krijgen!

Gisteren zijn we dan eindelijk begonnen aan de Los Siete Lagos route, met de fiets wel te verstaan. Ook al was het pittig fietsen, met veel stijgen en ook nog 30 lange kilometers onverhard, we voelen ons wel heel erg op vakantie. Vooral toen we ons tentje op hadden gezet aan de rand van het meer en we zelf met een zonnetje ons eigen prutje aan het koken waren.

Ook vandaag is het weer vakantie. Na nog 16 kilometer over dezelfde pittige onverharde weg met hele steile heuvels, werkverkeer en gewoon verkeer rustten we bij de splitsing waar je links de Lagos route kan vervolgen en rechts naar Chili gaat. Al zittend op een boomstammetje kregen we het over Villa Angostura dat maar 10 kilometer links van de splitsing afligt. Dat het zo heerlijk zou zijn om daar ff een kop koffie te drinken. Toen was de kaart er zo bijgepakt, maakten we een snelle rekensom of we het met deze detour zouden gaan redden om de 19e in Bariloche te zijn én besloten, toen bleek dat dat makkelijk kon, om links af te slaan.

Ineens staan we met ons tentje op een goede camping met warme douches, picknicktafel, bbq en vaatwasplek en is Villa Angostura een dorp met alles er-op en er-aan. De lunch met liter fles Heineken hebben we achter onze kiezen en zo gaan we lekker bij ons tentje zitten. Met boek en lekkers, om vervolgens morgen op weg naar Chili te gaan. We hebben vakantie!

De autotrip naar het einde van de wereld is afgelopen. Een rondbrief is verstuurd én er zijn nieuwe foto´s te bekijken op Flickr. De autotrip bracht ons van San Martín de Los Andes via Bariloche naar Ushaia, El Calafate, Torres del Paines en weer terug met de auto via dezelfde route, in plaats van met de boot naar Puerto Montt.