Categoriën
De sociale ontdekking
Archief

Archive for June, 2010

Oorlog voeren

Eindelijk is het weer eens zover. Tussen nu en een half uur zullen bij ons aan tafel enkele vrienden aanschuiven om te gaan Risken. Ellen met haar zwarte legers zal wel weer Australië krijgen (en winnen). Roeland zal er altijd helemaal voor gaan en vervolgens verpletterd worden. Gerrit wil een luchtaanval doen (terwijl we daar in ONS spel niet aan doen) en ik ………. ga mijn strategie & tactiek natuurlijk niet prijsgeven.

Het gaat er wat minder ruig aan toe in vergelijking met onze vroege (jonge) jaren. Nu eten we eerst gezamenlijk, kletsen bij en starten rond een uur of 9 met het spel. Eén spel waar we er vroeger nog wel meerderen deden.

Maar ach, vroeger was er van alles meer en deden we alles langer. Veel chips en drank tot in de vroege ochtenduren. Nu eindigen we rond een uur of 1. Of het spel nou af is of niet. En gaan we vriendschappelijk weer uit elkaar. Klaar om elkaar een volgende keer weer in de pan te hakken.

Casualties of War

Listo’s beste vriend, Max, logeert bij ons. Dat is heel erg gezellig. Niet alleen voor Listo maar ook voor ons. Dan liggen daar twee van die hondjes (honden!) op ons goedkope kleed gebroederlijk bij elkaar te snurken. Knus!

Af en toe dollen ze wat. Ze zijn al ouder en wijzer dus ze vliegen niet meer de huiskamer door zoals in hun puppentijd. Toen konden we ze echt geen seconde alleen laten. Nu wel en dat gaat zonder problemen. Meestal!

Al voor dat we gingen sporten waren ze behoorlijk met elkaar aan het spelen. Toen we beneden kwamen om naar de sportschool te gaan, stond de bank scheef en lag het kleed omgeslagen. Max & Listo lagen inmiddels weer languit op de grond gestrekt. Want ja, van dollen word je moe. En een beetje uitrusten voordat de uitlaatservice komt, kan geen kwaad.

Terug van de sportschool openden we huiskamerdeur. In de hondeloze huiskamer troffen we op het slagveld 2 stille natgekauwde getuigen aan. Van het dollen waar ze nog even mee door zijn gegaan na ons vertrek naar de sportschool.

Casualties of War

Casualties of War

Democratisch recht benut

Om 10.00 uur deze ochtend heb ik weer gebruik mogen maken van mijn democratisch recht om te stemmen. Was het de oproep van Rutten vanochtend bij Goedemorgen Nederland die me over de streep haalde? Of was het al het debateergeweld op de diverse publieke en commerciële tv- en radiokanalen waardoor ik de gang naar het stemlokaal heb gemaakt?

Geen van beiden! Tot nu toe heb ik altijd nog gestemd, voor de landelijke verkiezingen. Dat laatste zet ik er expliciet bij omdat ik voor bijvoorbeeld gemeenteraadsverkiezingen de stembus wel eens links heb laten liggen. Reden: te weinig kennis van wat er speelt in de gemeentepolitiek en te weinig in beeld wie de politici in de gemeente zijn.

Dus vraag ik me af of alle aandacht die er voor deze verkiezingen de afgelopen weken is geweest meer mensen naar de stembus zal brengen? Of het alle, of althans een groot deel, niet-stemmers naar de stemlokalen doet gaan? Ik hoop het want een goeie opkomst geeft in mijn ogen aan dat de toekomst van ons land ons nog wat kan schelen.

Nu maar hopen dat het weer mee zit. Maar: na regen komt zonneschijn. Van links mag ik hopen.