De ontdekking van ……

Archive for August, 2011

Het werd meer en meer en meer. Maar toen was het moment daar dat ik het genoeg vond. Het was weer tijd om af te vallen.

Niet dat ik dat niet eerder had geprobeerd. Vele mislukte pogingen zijn er aan vooraf gegaan. Dan lukte het me 1 dag, dan 3 maar langer dan 5 dagen heb ik het de laatste maanden niet vol kunnen houden.

Het is maf hoe dat werk want in 2005/2006 heb ik het ook gedaan. Met “het” bedoel ik het bijhouden van punten via de Weight Watchers. Van iemand had ik een keer zo’n cd’tje gekregen, en vol enthousiasme ging ik aan de slag. Het resultaat is dat ik zo’n 12 kilo ben kwijt geraakt. Je zou dus zeggen dat dát motivatie genoeg moet zijn om het zonder problemen weer op te pakken.

Maar het lukte me ECHT niet. Heel frustrerend, en ik weet ook wel waarom het me niet lukte: verdriet in combinatie met de gedachte “ach, het is maar 76 kilo; ach, het is maar 77 kilo; ach, het is maar 78 kilo”. Toen ik 2 weken geleden 79 op de teller zag staan, ging ineens die knop om!

Nu hou ik het al bijna 2 weken vol. En in vergelijking met eerdere pogingen is dat een grote stap voorwaarts. Nog 5 kilo te gaan en ik ben weer op mijn streefgewicht van 72 kilo. Met een buffer van 2 moet het me dan toch lukken om op gewicht te blijven. Een beetje van Weight Watchers, en een beetje van mezelf.

Laat ik niet op de zaken vooruit lopen. NU gaat het goed en ik heb resultaat. Elke dag hou ik mijn punten netjes bij. Ik ben bewust van wat ik eet en het goede nieuws is dat ook mijn 2 wijntjes per dag gewoon binnen de toegestane punten vallen. Anders zou ik dit NIET volhouden. Het moet wel leuk blijven!

I Like

Een paar dagen geleden was Ellu het ineens zat: de enorm irritant hoge, snelle, krijsende toon waarmee de wekker ons elke ochtend wakker maakt. Het is alsof je uit je slaap wordt gerukt. Alsof iemand in je oren schreeuwt dat het nu echt tijd is om op te staan. Dat het alláng tijd is om op te staan. Het was dus de wekker de deur uit of ….. Die “of” heb ik even niet. Het gaat er om dat duidelijk is dat de maat echt vol was.

In de makro vonden we onze oplossing: het Wake-up Light van Philips. We hadden er al een paar mensen over gehoord. Dus zonder na te denken, pakten we de duurste versie en gooide die in onze reeds rijk gevulde winkelwagen (omdat we ALTIJD denken dat ALLES bij de Makro VEEL goedkoper is).

Op de slaapkamer werd de oude – zeer goedkope – wekker onttroond, en nam het Wake-up Light zijn plaatsje over. De installatie was een makkie.

Vanochtend werden we wakker op het Yoga-geluid. Heel zacht en heel vriendelijk. Heel lieflijk. We hadden beiden de neiging om ons nog even te willen wentelen in deze warme, welkome sfeer. De ogen vielen bijna weer dicht maar ook deze wekker hield zijn taak vol. We stonden op, ook gedwongen, maar het is nu gelukkig zachte dwang.