Vriendelijk blijven lachen
Wat doen wij in een vreemd land wanneer we mannen in uniform tegenkomen? In ieder geval zeggen we altijd “Goedendag” en we toveren onze breedste glimlach op onze gezichten. In de meeste gevallen is dit genoeg om zonder stoppen door te kunnen fietsen.
Wat doen wij in een vreemd land wanneer we door mannen in uniform gestopt worden? Ook dan zeggen we altijd “Goedendag”, we toveren een nog bredere glimlach op onze gezichten én we doen moeite om de taal te spreken. Enigszins opzettelijk knullig in de hoop dat dit een glimlach bij de mannen met uniform op hun gezichten tovert.
Wat doen wij in een vreemd land wanneer we gestop worden door een man in uniform die niet al te vriendelijk lijkt te zijn? Wanneer de man in uniform om onze paspoorten vraagt zonder nog een woord van toenadering met ons gewisseld te hebben? En wanneer de man op basis van de foto in mijn paspoort zegt dat ik daar veel jonger ben én veel mooier? Het goedendag vervalt want wat mij betreft, zakt ie in de grond. Maar wat we altijd maar dan ook altijd blijven doen, is vriendelijk blijven lachen! Want uiteindelijk mogen we ook dan zonder problemen doorrijden. En zeg nou zelf: een bezweet, vies en verweerd gezicht onder een helm; iedereen zou toch hetzelfde als hem hebben gezegd 😉
