See ya later alligator, at the wild ….
Card Sound Road. Reeds 4 maanden lang bracht de gedachte aan deze weg mij koude rillingen. Het World Wide Web verschafte informatie, die ik liever niet had willen weten: fietsen naar de Keys is eigenlijk geen optie, behalve als je het er niet levend van af wil brengen. Over route 1 zou voor ons als fietsers betekenen grote spiegels in onze nek van al die SUV’s, vrachtwagens die ons van de weg zouden rijden en inhalende tegenliggers die geen moeite zouden doen om rekening te houden met de eenzame fietser. Wat over blijft, is Card Sound Road. Een minder drukke variant van route 1, maar dan maar 2 baans én geen vluchtstrook. Daar boven op dan nog de mogelijkheid om door krokodillen, die in bosjes in de berm liggen, verscheurd en opgegeten te worden. Wat moet je dan als je dit soort verhalen (iets minder overdreven, maar niet heel veel minder) op het Internet leest? Card Sound road nemen! Een heroïscher einde toch?
De eerste 10 kilometer hebben we gefietst alsof ons leven er vanaf hing. Ondanks een fikse tegenwind hadden we de snelheid er goed in. Maar geen enkele croc gezien dus de snelheid kon wat minder & de spieren wat minder gespannen. Hoewel, bij het zien van de eerste croc van een metertje of 3 werden we allebei enigszins week in de benen. We hebben er nog een paar gezien, zwemmend in het kanaal naast ons. Steeds op een afstandje van 3 tot 5 meter, met niets ertussen. Laat ik het zo zeggen: de 2 lekke banden die we tot nu toe hebben gehad, had ik niet graag staan repareren op Card Sound road!
