De ontdekking van ……

Archive for August, 2009

Zoals ik ook al eerder heb geschreven, was mijn verwachting dat onze site nog wel een keer zou gaan veranderen. Die verwachting komt ook uit (wat verrassend!).

De aanleiding was een opmerking van Edwin dat deze blog minder bij Ellu & mij past. Toevallig had ik net een paar dagen hiervoor ook nog tegen Ellu iets in deze trant gezegd. Dat Edwin er ook over begon, trok me over de streep.

Over het ontwerp van onze oude blog hebben we veel leuke reacties ontvangen. Ook paste de blog zo goed bij het hele plaatje: combinatie van oranje en zwart komt in ons huis terug, in onze (fiets)kleren en – vanzelfsprekend – in Mien Masjien. Eigenlijk was er geen reden om het ontwerp los te laten.

Dus is het basisontwerp weer terug met een aantal aanpassingen. We zijn weer lekker oranje en zwart. Ook onze fiets maar dit keer is het Lien Masjien die onze header opvrolijkt.

Wel vaker fietsen we met Hartger & Irene een tochtje ergens in Nederland. Ook met z’n tweeën hebben we dat al zeer regelmatig gedaan. Je zou dus denken dat we alles al wel eens gefietst/gezien hebben. Niets is echter minder waar!

Door simpelweg gebruik te maken van een andere kaart dan die we gewend zijn, kwamen we op weg van Haarlem naar Durgerdam op de meest bijzondere plekken. Zo zigzagden we, knooppuntroute nummer 11 volgend, eerst door Spaarnwoude en kwamen we in allerlei kleine Noord-Hollandse dorpjes.

Eén daarvan maakte bijzonder veel indruk namelijk Broek in Waterland. Wat een mooi en sfeervol dorp is dat. De knusheid straalt er van af door de vele prachtige oude houten huizen met bijzondere gevels. Ellen en ik zouden er zo willen wonen.

Na vandaag even op Funda gekeken te hebben, zetten we die gedachte meteen maar aan de kant want wonen in het pittoreske Broek in Waterland komt tegen een prijs. Zo’n leuk “huisje” gaat al snel voor meer dan een miljoen. Wij houden het nog even bij fietsen door Broek in Waterland.

Ergens deze week ontvingen we een email van 2 Spaanse dames, Anna & Mireia. Tijdens hun fietstrip door Nederland zouden zij ook Utrecht aan doen. Of ze bij ons een nacht zouden kunnen blijven slapen.

Deze e-mail bereikte ons niet zo maar. Het bericht kwam namelijk via de weborganisatie Warm showers for cyclist. Het is een organisatie die adressen verzamelt van fietsers over de hele wereld die hun huis open willen stellen voor andere fietsers.

Vlak voor onze reis naar de Amerika’s hebben we ons er aan gemeld, en we hebben er zelf één keer gebruik van gemaakt in de Verenigde Staten. Dat was een hele leuke ervaring omdat we met open armen en met lekker eten (pasta, en ook wijn trouwens) werden ontvangen bij Charly en Kamala in de buurt van El Paso, USA.

Nu werd ons dus gevraagd om gastvrouw te zijn. Hoewel het wel een beetje gek was om vreemde vrouwen in ons huis te ontvangen, was het ook enorm leuk. Hun Engels was goed (waardoor we helaas nauwelijks Spaans hebben gesproken) dus de basis was er om leuke gesprekken te hebben. En die waren er ook. Met wijn (natuurlijk!) en pasta (ook natuurlijk!) hebben we een hele gezellige avond gehad.

De volgende ochtend stapten zij op de fiets en riep Mireia me toe dat ze hoopt ons te zien in Barcelona. Dat zal zeker wel eens gaan gebeuren. Dus Mireia en Anna: nos vemos!

Gisteren was het een jaar geleden dat Jits overleed. In de ochtend werd ik wakker rond de tijd dat ze overleed. En toen ik nog even doorsliep terwijl Ellu Listo aan het uitlaten was, droomde ik over Jits. Nou ja, eigenlijk over het feit dat ze al weer een jaar dood is. Je zou dus wel kunnen zeggen dat ik er mee bezig was. Onbewust. En bewust want Ellu en ik hebben ook samen haar graf bezocht. Dat deed me dan weer niet zoveel behalve dat het troostend was om te zien dat Jits haar graf een weerspiegeling is van wie Jits was: een woeste tuin met zelfgemaakt muurtje als gedenksteen.

Hoewel we niet de hele dag actief dachten aan Jits waren Ellu en ik duidelijk van slag: allebei moe “zonder reden”, niet helemaal stabiej en Ellu ook nog eens met lichte migraine. Hoewel niet zo zwaar als 8-8-8 was ook deze dag lang en moeizaam. Vandaag is het 9-8-9. De vraag is of deze dag veel anders zal zijn……….

Jits & Tommie

Deze week rond ik de tweede stap in mijn acquisitieplan af. Dat is de stap waarbij ik voor een aantal organisaties een homepage heb gemaakt. Van deze homepage heb ik een screenshot gemaakt en die heb ik opgestuurd, met als onderwerp “Zó kan uw website er ook uit gaan zien”.

De volgende stap is om de helft van deze organisaties ook nog per gewone post het screenshot te sturen. Daarna gaat Ellu, mijn topverkoper 🙂 deze organisaties benaderen met de vraag of ze van de diensten van Web Polish gebruik willen maken. Ben benieuwd!

Door klanten op deze manier te benaderen, blijf ik actief bezig met webontwerp, leer ik steeds weer extra dingen en hou ik er een hoop plezier in. Ja, ik ben echt lekker bezig!