De ontdekking van ……

Ellu zit met de Volkskrant tegenover me aan tafel. Listo is aan het spelen en drentelt wat om de tafel heen. En ik zit achter mijn laptop om dit berichtje te schrijven. Onze sloeberbakken koffie hebben we bijna leeg en een kleine gevulde koek hebben we reeds achter onze kiezen. Zo de zaterdagochtend doorbrengen, vinden we heerlijk.

We beseffen allebei goed dat dit voorlopig het laatste weekend samen is. Om die reden gaan we dan ook allerlei dingen doen die we altijd leuk vinden om te doen in het weekend. Zo staat er straks bijvoorbeeld nog een haarverfsessie op de planning en we gaan ook lekker lunchen in het Griftpark, nadat we Listo hebben uitgelaten. Als het weer meezit, zit er misschien ook nog een bezoekje aan het Panbos in. We zullen het zien.

De wetenschap dat we 7 maanden lang elkaar niet zo aan de tafel zullen treffen, maar het moeten doen met Skype en e-mail geeft ons beiden een draaierig gevoel in de buik. Ondertussen bedenken we dat dit voor ons beiden één groot avontuur is, dat we de kans krijgen om onze levens zelfstandig te leiden, wetende dat we na 7 maanden elkaar hernieuwd (wellicht in verschillende opzichten) in de armen zullen sluiten. Of we dan nog steeds hetzelfde ritueel zullen hebben……………..

Toen Ellen en ik in Buenos Aires waren, hebben we niet in een hostel of een hotel gezeten, maar in een appartement. Bij aankomst in Buenos Aires zaten we in een appartement in San Telmo. 6 maanden later zaten we, de laatste week van onze reis, in een mooi apartement in Palermo Viejo.

Omdat ik deze wijken ken, heb ik ook deze keer gekozen voor een appartement in San Telmo en één in Palermo Viejo. De eerste maand zit ik in een appartement in San Telmo dat er op het eerste oog oudbollig uitziet. Mijn oog viel erop omdat het hele appartement in Art Deco stijl is ingericht. Dat vind ik wel apart en omdat Art Deco favoriet is, denk ik dat ik me er ook wel thuis zal voelen. Zeker voor een maand.

In eerste instantie zou ik pas in Buenos Aires verder kijken voor de resterende maanden maar mijn oog viel op een prachtig appartement in Palermo Viejo. Vooral ook dat er een zwembad, een fitness ruimte en een wasruimte is, trok me aan. Tegen gereduceerd tarief zit ik daar de laatste 6 maanden. Een beetje schuiven met wat meubels en wat eigen dingen aan de muur en dan zit, slaap, was, zwem en fitness ik daar helemaal goed!

De dag van vertrek komt nu rap dichterbij. Steeds vaker voel ik de kriebels in mijn buik. Vooral ook omdat het steeds echter wordt. Niet alleen heb ik op de zaterdag na aankomst al een Spaanse les geboekt bij José, onze leraar tijdens de laatste reis; ook heb ik na het eerste weekend een sollicitatiegesprek staan.

Het sollicitatiegesprek heb ik gisteren in bad uitgebreid bij mezelf afgenomen: allerlei vragen passeerden de revue en ik kon ze allemaal in vloeiend Engels beantwoorden. Ik zou mezelf zeker aannemen dus dat geeft een goed gevoel.

De kriebels zijn er ook wanneer ik me realiseer dat Ellu en ik nog maar even samen zijn. Binnenkort zwaai ik haar niet meer aan de deur uit, wanneer ze in de auto stapt om te gaan werken. Al die vaste rituelen, het zal wel even wennen zijn om er los van te komen. Ook kijk ik af en toe naar ons hondje en dan zie ik zo’n bonkerige lieve lobbes liggen. Dan weet ik dat ik ook Listo enorm zal missen.

De kriebels zijn er en ze zijn goed te behappen. Een beetje spanning voor vertrek moet er zijn, toch? Maar wanneer het echt niet meer gaat dan schuw ik niet voor wat “zwaardere” middelen. Een Valeriaantje achter de hand; daar doe ik het wel mee!

Bij de voorbereidingen voor Buenos Aires hoort ook het actualiseren van onze (mijn) blog. Her en der heb ik wat kleine aanpassingen gedaan: een nieuwe profielfoto, wat nieuwe links en een nieuwe slideshow met de foto’s van onze vakantie in Zuid-Afrika.

Het werkt eenvoudig. Klik op de foto die je vergroot wilt zien en je wordt automatisch naar het bijbehorende Flickr album gestuurd. Onder aan de slideshow zit een navigatiebalkje. Door de balk te slepen, kun je ook de andere foto’s in de slideshow bewonderen.

Het waren me de weken wel!

Al maanden studeer ik gemiddeld 15 uur per week voor mijn studie Psychologie. Deze hele maand heb ik echter 7 à 8 uur per dag gestudeerd. Alles heeft moeten wijken om het TEFL certificaat (ter voorbereiding op mijn verblijf in Buenos Aires) én mijn tentamen te behalen. Soms was het om gek van te worden. Toen ik dan ook mijn TEFL had afgerond, werd ik prompt ziek: griep! Niet zo heel vreemd gezien de geestelijke beulpartij die ik over mezelf had afgeroepen. Wel vervelend want het psychologietentamen moest toen nog komen.

De griep was echter een geluk bij een ongeluk. Het dwong me om rustig aan te doen. De laatste dagen heb ik mijn boeken nog nauwelijks ingekeken. En de oefententamens gingen me goed af. Lichamelijk voelde ik me lamlendig maar geestelijk voelde ik me steeds sterker worden.

Met gemak volbracht ik het tentamen. Ik plukte de vruchten van het studeren met behulp van mindmappen en de OSLORO-techniek: een 9! Een mooi resultaat. Maar het meest tevreden ben ik met de manier waarop ik heb gestudeerd. Ook vroeger haalde ik negens maar dan door 2 weken van te voren hard te gaan stampen. Deze 9, daar heb ik voor gewerkt en ik heb er daadwerkelijk van geleerd!