Categoriën
De sociale ontdekking
Archief

Archive for the ‘Thuis’ Category

Weer een tandem rijker

Sinds een week hebben we een derde tandem in ons bezit. Ellu heeft via Marktplaats – jawel – een Vittoriotandem gevonden. Eentje met maten die vergelijkbaar zijn met onze ouwe trouwe Mien Masjien. Wat een geluk voor ons. Het verhaal achter de verkoop is jammergenoeg van een verdrietige aard: de vrouw verkoopt haar fiets omdat haar man een paar jaar terug is overleden. Haar man was blind en zat daarom achterop. Dit is ook de reden waarom de maten vergelijkbaar zijn: meestal zit de man voorop waardoor de instap aan de voorkant hoger is. Read the rest of this entry »

Met rust in het hoofd op weg naar Oz

Zo’n 14 dagen geleden begon onze sabbatical van 3 maanden met een 10-daagse Vipassana cursus. Voor Ellen was het haar tweede keer en voor mij mijn derde keer, met dat verschil dat ik deze keer als vrijwilliger tijdens de cursus ging werken.

Voor beiden waren het zware dagen. Ellu al zittend op haar meditatieplankje en ik al “rennend” van hot naar her als regelaar, tussenpersoon en steun en toeverlaat voor de studenten. Op nieuwjaarsdag waren we weer klaar en beiden kwamen we er fysiek moe maar geestelijk heel erg opgeruimd uit. Zo opgeruimd dat we voor het eerst in 9 jaar met vuurwerk het nieuwe jaar in zijn gegaan. En pas om half 2 in bed lagen na 11 dagen om 4 uur ‘s ochtends op staan.

Nu, zo vlak voor vertrek, hebben we het nog erg druk, zijn we nog steeds moe maar de Vipassana  cursus werkt door. Met veel rust in het hoofd kijken we uit naar 10 weken heerlijk fietsen in de staten Victoria en New South Wales in Australië.

Winter Wonderland

Dit had ik niet verwacht. Ik heb het niet over de enorme hoeveelheid sneeuw die er ligt. Nee, ik heb het over hoe ontzettend leuk ik het vind.

Als enorme winterhater (Ok, een beetje overdreven gesteld) geniet ik van de mooie plaatjes. Ik geniet er zelfs zó ontzettend van dat ik vanochtend geheel op eigen initiatief richting mijn lief & hond in het park ben gegaan om in de sneeuw te spelen. Ja, om in de sneeuw te spelen! En ik had het niet eens koud.

Ondertussen heeft Ellu de laag sneeuw opgemeten, die op onze buitentafel ligt. De laag is maar liefst 15 centimeter dik. Het is waarlijk een winter wonderland.

15 cm dikke laag

15 cm dikke laag

Voorbereidingen in volle gang

Met een 10-daagse Vipassana cursus vlak voor ons vertrek, rest ons niet heel veel tijd meer om de reis voor te bereiden. Natuurlijk scheelt het dat we ons niet hoeven bezig te houden met allerlei regeldingen zoals het verhuur van ons huis, het opzeggen van abonnementen, het sturen van tijdelijke adreswijzigingen naar instanties en ga zo maar door. Dat scheelt bergen met tijd. Waar we vooral bezig mee zijn, is onze uitrusting en onze fiets, Lien Masjien.

De materiaallijst is al weer een paar keer bijgewerkt en we zijn zo’n beetje toe aan de laatste versie. Nog maar enkele items zijn rood gemarkeerd. En dat betekent – je begrijpt het waarschijnlijk al – dat er nog actie ondernomen moet worden. Bijvoorbeeld dat we nog vuilniszakken nodig hebben voor in onze fietstassen. Die dus niet waterdicht zijn maar wel al jarenlang met ons meegaan omdat het zulke geweldige fietstassen zijn. Een andere actie is dat we nog even naar de Action toe moeten om kleine waxinelampjes te kopen die op een knoopbatterij werken. Veel handiger, maar vooral veiliger dan kaarsen.

Ook hebben we – op de valreep – de fiets nog getest. Om er achter te komen dat het bevestigingsysteem van de tassen nog wat aanpassingen nodig heeft. Beter dat we daar nu achter komen dan op het vliegveld in Melbourne op het moment dat we heel moe zijn en heel graag heel snel op onze matjes in onze tent willen liggen.

Het tassenissue is inmiddels opgelost, de fiets fietst, erg belangrijk. En wij hebben weer geproefd aan wat fietsen ons oplevert: de fysieke inspanning, het genieten van het samenzijn, het rozige gevoel er na maar vooral het gevoel van vrijheid! Australia, here we come……

Ongebreidelde verbale agressie

Het is al weer een paar dagen geleden maar echt vergeten ben ik het nog niet: de verbale agressie van een medetreinreiziger en de totale onbeschaamdheid die daarmee gepaard ging.

Read the rest of this entry »