Categoriën
De sociale ontdekking
Archief

Archive for the ‘Thailand’ Category

De broek van Jits

Een paar maanden geleden gingen we naar Richard om wat kleren van Jits uit te zoeken. Voor mij (Ellu) een fijne manier om Jits bij me te hebben.

Zo namen we mee: een karakteristieke grote Jitstrui, een “typisch Jits” verwassen grijs sweatshirt en, heel a-typisch, een fietsbroek.

In al die jaren hebben we Jits eigenlijk bijna nooit op een sportieve behoefte kunnen betrappen. Maar nu alsnog maakt haar fietsbroek vele kilometers.

Bijkomen in Laem Mae Phim

Vanochtend werden we allebei rond 7 uur wakker en vrijwel tegelijkertijd zeiden we tegen elkaar dat we voor het eerst lekker geslapen hebben. Dat hadden we wel nodig want het is een zware eerste week geweest. Ondanks dat we de planning al hebben aangepast (kortere afstanden), veel smeren tegen de zon, liters water drinken en na het fietsen bijna niets meer doen, is de eerste week een zware week.

Maar na deze goede nacht genieten we van een welverdiende rustdag in de badplaats Laem Mae Phim.  Met ligstoelen op de veranda van onze kleine bungalow in tropische tuin is het zelfs een soort van idyllisch. Heerlijk bijkomen zo!

Bungalow in Laem Mae Phim

Bungalow in Laem Mae Phim

Weerzinwekkend

Dat is het in 1 woord: weerzinwekkend. Al die vooral oudere ietwat viezig aandoende mannen die hier of met een Thaise jonge vrouw aan hun arm lopen of alleen over de boulevard paraderen of bier drinken in een bar op zoek naar nachtelijk vertier.

Natuurlijk komt niet iedereen in Pattaya voor de seks maar dat het big business is, straalt er van af. Allebei kunnen we geen enkele loslopende man los zien van seksindustrie. De eerste alleenstaande westerse man die ons aansprak over de fiets begroetten we niet zo open zoals we dat normaal zouden doen.

Onze vooroordelen en walging spelen ons dus flink parten maar het levert ook weer leuke momenten op want omdat we onze ogen uitkijken, spotten we tussen al die mannen ook 6 Indiase homomannen (als ze maar van de jonge jongetjes afblijven!) inclusief het universele homogebaar waarbij iets heel lichtjes tussen duim en wijsvinger wordt vastgehouden met de pink omhoog.

Natuurlijk als het gaat om volwassen mensen dan moet iedereen lekker helemaal weten wat ie zelf doet. Dat weten we heus wel. En wat doen we eigenlijk, 2 lesbische vrouwen, op een plek waar vooral veel geneukt (sorry) wordt?

Tja, de benen droegen ons niet verder en na vandaag weten we ook weer waarom we zoveel van elkaar houden 🙂

H1N1 of toch Thaise griep

Thailand is ook in de ban van de Mexicaanse griep. Hier H1N1 genoemd. Dat ziet er op zich al veel bedreigender uit. Marijke, onze oude huisgenoot die al meer dan 20 jaar in Thailand woont, vertelde dat de school van haar jongste zoon voor een aantal dagen is gesloten vanwege een griepgeval. Haar oudste zoon was ook ziek en voor de zekerheid heeft ze hem maar thuis gehouden. Niet omdat ze zelf zo bang was voor de Mexicaanse griep maar meer om een enorm circus op zijn school te voorkomen.

Ook Ellu & ik zijn in de ban van de griep. Niet de Mexicaanse, H1N1 of swine flu (zo noemen ze het in India) maar de door ons zelf verzonnen Thaise variant. Ellu voelt zich voor het eerst deze week niet helemaal lekker.

Concessie op het plan hebben we reeds gedaan. We blijven ook vandaag nog in Bangkok. Morgen hopen we op de fiets te zitten. Niet volgens planning naar Sri Racha maar na Chonburi dat zo’n 35 kilometer eerder komt. Het lijkt ons verstandig om het deze eerste dagen rustig aan te doen. Want voordat we het weten, gaat Thaise griep over in Cambodjaanse griep en dat willen we toch eigenlijk wel zien te voorkomen.

Aangekomen

We zijn er. Nog een beetje moe maar zeker meer dan voldaan. Het is heet en zweterig. We plakken aan onze korte broeken vast maar het deert ons niet want liever dit dan druilerigheid.

De reis is heel goed gegaan. Ondanks dat we dit keer in een ouderwets toestel zaten zonder tv-schermen in de stoel voor je en het leek alsof we minder beenruimte hadden, was het een redelijk makkelijke vlucht met veel slapen.

Niet volledig gebroken, stapten we met frisse moed op onze fiets. Vanaf het vliegveld zou het zo 4 of 7 kilometer moeten zijn. Het werden er uiteindelijk iets meer dan 10 omdat we het op de snelweg toch maar even hadden gevraagd (voor de duidelijkheid aan mensen in een stilstaande auto), toen terug moesten fietsen op de vluchtstrook en via normale wegen (en een omweg bleek  later) uiteindelijk toch, net voor het donker werd, de straat van het hotel inreden.

Na onze eerste Thaise maaltijd met een Thais biertje hebben we heerlijk geslapen en zijn we vandaag de dag rustig begonnen. We zijn weer op reis. Wat een genot!