De ontdekking van ……

Posts Tagged ‘Reizen’

Sinds een uur of 10 vanochtend fietsen Ellu & ik weer met z’n tweeën. Tot aan Skun hebben we met elkaar gefietst maar daarna gingen Hartger & Irene rechtsaf naar Phnom Penh en wij linksaf naar Kampong Cham.

Voordat we afscheid namen, hebben we nog verlaat ontbeten bij een restaurant. Dus aan een stalen gammel tafeltje onder een afdak met  daar maar met eten van onszelf. Baguetjes en ananas die Irene op de markt had gehaald en koe (la vache qui rit) & Jam voor erop. Dat gaat er toch wat beter in dan Khmer soep.

Bij de rotonde bij de borden naar Kampong Cham en naar Phnom Penh hebben we nog even voor de foto geposeerd. Inclusief alle cambodjanen die er graag bij wilden staan. Een leuke foto van ons vieren 🙂 Daarna gingen we ieder stel zijn eigen weg.

Uitgezwaaid en uit het zicht verdwenen, kregen we kippenvel en wat tranen.  Afscheid nemen, is gewoon niet leuk. Na een twintigtal kilometers in rap tempo zaten we weer met z’n 2-en een kokosnoot te drinken. Ook weer fijn om met z’n 2-en te zijn.

Afscheid

Sinds een dag of 10 zijn Hartger en Irene in het land. We gaan in principe elk ons eigen gang maar delen heerlijke momenten samen op de fiets, bij hopen oude stenen of aan tafel.

Zo zaten we gisteravond, 5 december met een Argentijnse fles wijn en lekkere dingen op de veranda van ons hotel alweer een heerlijke dag te evalueren. Ineens toverde Irene allemaal pakketjes, inclusief gedichten tevoorschijn en bleek ook nog “het heerlijke avondje” in Cambodja gekomen!

400 gram kruidnootjes extra in de fietstassen “zeulen” we graag mee dus geheel tevreden togen we naar het stadje voor een heerlijke Indiase maaltijd……

Sinterklaas in Cambodja

Het tweede album staat online. Klik op onderstaande link of kies in het menu voor Azie, fotoalbums.

Album 2

Gisteren waren Ellu & ik voor de tweede keer op het tempelcomplex van Angkor. Het is een enorm complex dus in één dag alle tempels bekijken (en niet volledig afgebrand thuis komen) is bijna niet te doen. Dus doen we het in partjes waardoor we zoveel tijd als we willen, kunnen doorbrengen in de tempels die we bezoeken.

Op de planning stond nu een bezoek aan Ta Phrom, de tempel die model heeft gestaan voor Tomb Raider. Een tempel waarbij de natuur een deel van de tempel heeft geclaimd. Zo staan er torenhoge bomen met de wortels verankerd op muren. Dat het blijft staan is een groot wonder. Het is ook een tempel waarbij schaduw en licht mooie contrasten geven op de mooie met groen mos bedekte beeltenissen gehouwd uit het steen.

Het is de tempel die Ellu & ik tot nu toe het allermooiste vonden en waar we het enorm naar ons zin hadden. Een buddhabeeld met wierookstokjes konden we dan ook niet voorbij gaan. Dit moest gedeeld worden en het met wie konden we dat het beste doen: inderdaad, met Jits.

We hebben elk een wierookstokje voor haar gebrand en er bij stilgestaan dat ook dit weer een moment is dat het zo duidelijk is dat ze er niet is: geen Jits aan wie ik snel zou schrijven hoe mooi ik het hier vind. Misschien dat andere middelen zoals de rooksignalen van de wierookstokjes voor het kleine Buddhabeeld haar alsnog bereikt hebben.? Je weet immers maar nooit: volgens het Buddhisme zou ze maar goed nu een nieuw leven als mooie vlinder kunnen hebben.

Wierookje voor Jits

Siem Reap in dit geval.  Eentje rechtstreeks vanuit Sisophon en eentje middels een noordelijke loopje. Het loopje gaat over onverharde wegen en neemt 3 fietsdagen in beslag; de rechtstreekse route brengt je in één dag in Siem Reap.

Hartger & Irene namen de noordelijke loop. Zij zitten nu in het plaatsje Samrong en waren net voor donker binnen; Ellu & ik namen de rechtstreekse route en waren er om 1 uur. De wegen hebben zich even gescheiden omdat de wensen over de route verschillend waren.  Over 2 dagen zien we ze weer in Siem Reap en dan fietsen we weer gezellig samen verder.

Ondertussen was ook onze dag een dag van over de 100 kilometer. Maar we konden ons geluk niet op toen bleek dat de weg volledig nieuw was. Helemaal glad dus en met een vluchtstrook. Niet dat het dan meteen als een gewone snelweg is want de mensen lopen met hun koeien langs de weg, de eendenhoeder steekt met zijn leger eenden op zijn dooie gemak de weg over en ossenkarren houden zo nu en dan het verkeer op. Het is bijna bizar om te zien hoe deze mooie weg in het Cambodjaanse landschap ligt. Niets is anders dan anders behalve de zwarte streep teer met strepen in het midden mét reflector erop. Ellu & ik waren er blij mee want ook al leiden er meerdere wegen naar …….. deze weg is tot nu toe de mooiste, gladste en meest fietsvriendelijke weg in het hele land. We hebben er een glaasje op gedronken. Proost!